BİLECEKSİN...Gök gürlüyor, yağmur yağıyordu, Sen giderken bu şehirden. “İşte ayrılık vakti” , “İşte gitme vakti” demiştin,veda ederken. Gittiğin o şehirde, Yağmurlar yine yağacak, gök yine gürleyecek, Kara bulutlar kabus gibi çökecek, Gökyüzünün rengi değişecek. Yırtılacak gecenin sessizliği, uyanacaksın. Kalkacaksın gözyaşı ile sırılsıklam olmuş yatağından. İşte korkuyla hesaplaşma vaktin, İşte pişmanlıkla yüzleşme vaktin… Pencereye yaklaşacak, perdeyi aralayacaksın, Arnavut kaldırımında, Sokak lambasının altında bekleyen Beni arayacak gözlerin ama göremeyeceksin… O boş sokakta, Sana aşık bir adam göremeyeceksin. Yağmurdan ıslanmış, elleri cebinde , Seni bekleyen bir adam göremeyeceksin. İşte şimdi ağlama vaktin, Dudaklarını ısıracak ama ağlayamayacaksın. İşte şimdi hesap verme vaktin, Hesap veremeyeceksin kendine… Ama bileceksin, Sensizliği ölüm, Aşkını ölümsüz bilen bu şairin, Başka kollarda olduğunu bileceksin, Bileceksin… İsmail ARIK 15.10.2015 |
Kalemin susmasın
............................Saygılar selamlar