SON UMUT DÜN ÖLDÜ
Yıllardır sırtımdan inmedi hayat
Artık dizlerimin bağı çözüldü Ben doğdum doğalı görmedim rahat Beklenen son umut oda dün öldü Ne aşk tuttu nede elimden felek Yaşadım ömrümce hep sürünerek Ha bugün ha yarın olur diyerek Harcadım ömrümü hep bekleyerek Tutmadı sözünü ne dost ne düşman Olmuşum herkesi sevmekten pişman Ölüpte yeniden bir daha doğsam Doğruya yanlışa artık karışmam Çok günahkar gördüm zevki sefada Ne duygular yendi bin bir sofrada Herkes zalimlikten bir pay alsa da Ben hep tek başıma kaldım masada |