Bu şehrin genlerinde edep erkan ve usul
Tarihin naz perisi incelik ona mahsus
Şiirlerden süzülür katre katre İstanbul
Daha çok anlatılır divanlarda bu husus

Albeni ona özgü taşı toprağı altın
Yedi tepe üstünde yedi hareli nakış
Alabildiğine bıçkın firuze hüsnüne kın
Yaz onda efsanedir masalına andaç kış

Koynunda nice hünkâr nice şair barınır
Şiire ahenk olur şarkıya sırlı tını
Tarihin her deminde güzelliği sarınır
Kalemler anlatamaz Itri’nin sanatını

Genç Osman’ın hüznü mü emanet surlarına
Yedikule zindanı şahit zulme vahşete
Kılıf arar hainler dem dem kusurlarına
Olanlar karşısında gel de düşme dehşete

Şehirlerin içinde eskimeyen kadim kent
Galata Kulesi’nde kaç hatıra saklıdır
Mü’min kent olduğuna minareleri senet
Kız Kulesi işvesi yedi tepe aklıdır

Minareler zarafet elçisi bunca sene
Erguvanlar açınca bil ki aylardan nisan
İstanbul diyor tarih gönlümdeki desene
Kaç asırdır tutkunu bu güzel şehrin insan

Kısır kalır şiirler yoksa şehr-i İstanbul
Nedim’e nice beyit söyletmiş albenisi
Olurdu pırlantalar yokluğunda kalp bir pul
Onda Leyla sürmesi olur çaydanlık isi

Katre katre İstanbul şiirlerin perisi
Acem mülkü fedadır bir tek çakıl taşına
Bu bir efsane şehir masal ondan gerisi
İstanbul her gün girer albenili yaşına

Bulutların rüyası gökyüzündeki sanat
Boğaz’ın maviliği kıskandırır hep Nil’i
İstanbul şehre dair hiç bitmeyen saltanat
Fatih Sultan’dan beri en fasih Türkçe dili

Surlarında hüzün var hisarlarında ahenk
Ta kadim devirlerinde bağrında nice anı
Onda manaya erer gökyüzünde yedi renk
Siluetiyle süsler her devirde zamanı

Ah İstanbul sen benim naz ıtırlı sevgilim
Leyla görse kıskanır albenini rengini
Sende mihmandır sanat sana mutidir ilim
Aradım tüm cihanda bulamadım dengini
19.10.2015 İbrahim Kilik

( Bu şiir, 13.10.2015 Tarihli bir günlük İstanbul seyahatimden mülhem.)