BABAM-2
Boynu bükük koyup gitti bizleri,
Her zaman kol kanat gererdi babam. Yürüyemez olmuş yorgun dizleri Her işe vaktinde ererdi babam Davası olmazdı dostla yabanla, Yürüyüp giderdi yarık tabanla Kıraç tarlasını kara sabanla Evlek evlek eder sürerdi babam Didinip dururdu kendi işinde Çobanlık ederdi dağlar başında Yufkayı kızdırır kor ateşinde Gevreği içine dürerdi babam Mevlayı zikreder mutlu olurdu İbadetle sonsuz huzur bulurdu Karı eritir de abdest alırdı Seccadeyi kara sererdi babam Hasat mevsiminde yüzü gülerdi Gömleğiyle alın teri silerdi Bazan aşka gelir türkü söylerdi Tarlalarda ekin dererdi babam Kul Hakkı der,böyle geçti yılları Yaba sallamıyor simdi kolları Vuslatla bitince hasret yolları Bayramdan bayrama girerdi babam |