Sonbaharsın Sen
Sarı turuncu renklerin mevsimisin
Ayrılık ve hasreti barındırıyorsun içinde Ne yazık ki önce kuşlar terk ediyor Sonra sevenler birbirini Yapraklar tek tek sararıp düşüyor toprağa Adın çıkmış bir kere hazana Ölü bir kent kalıyor gidenlerin ardından Siliniyor izleri Sokak arasında ki kaldırımlardan. Sanırsın ki dönmeyecekler geri Cam önüne oturup bekleyişler başlıyor Kopuyor takvim yaprakları hoyratca Geçmeyen günlere kızılıyor Masum günlerin suçu neyse Çünkü sonbaharsın sen Hayatın son durağı gibi Son kalkan tren Son vapur sesi Ömrün ipi bağlanmış paslı çarkların dişlisine Umutlar kırık dökük Hayaller askıda Ne yaptımsa ısınamadım sonbahar sana Sonbaharsın sen Bu mevsim aldın sevdiklerimi Bu mevsim yağmurlarla ağladım ben Şimdiden üşüyor ellerim Bu mevsim sıkı sıkı sarılacağım yalnızlığa Ne yaparsan yap ikna edemezsin beni Çünkü sonbaharsın ısınamadım sana Bir tablo çiziyorum Herşey tek renk Yaşamdan bıkmış insan yüzleri solgun Çiçekler kurumuş kökten Terk edilmiş kentte çocuklar koşmuyor Tuale düşmüyor tebessüm eden yüzler Baştan sona fırçamdan turuncu ve sarı Damlıyor tuale Güneşi çiziyorum aydınlanmıyor renkler Isıtmıyor içim Tebessümler kaybolmuş yayılmıyor etrafa Çünkü sonbaharsın ısınamadım sana Bu mevsim bir değişiklik yap İzin verme gidenlere Yemyeşil baharları sakla içinde Yeniden kenetlensin bir birine eller Batmasın güneş Susmasın diller Gece utansın karanlığından Yanmasın canlar kapıya gelen ayrılıklardan Ilık rüzgâr aşkla dokunsun tenlere... ‘ Çünkü ben sonbaharım bunlar imkânsız deme’ Gamze YAĞMUR 14/10/2015 |
Şiirin duygularla şahane dans gösterisi...
......................................... Saygı ve selamlar..