Öyle güzel bakıyorsun ki ey yar! Düşsem yanacak gibi oluyorum, ellerim titriyor dudağından çıkacak iki kelimeye kulaklarımı dikmişken. Bir insanın elleri terliyorsa yüreğinin bir yerlerin de yangın yeri olmuştur. Gel ki yanmaya dur, ateşler içinde kalıp bir başında bakma gözlerinin içine ıslak ıslak. Var mı ulan gözleri dolmayan o an içerisinde. İki çift laf söylemek istersin yüreğine dair, ama susarsın beklersin o konuşsun o ses tonuna değsin nameler iyi kötü.. Herşey orada o an da güzel işte. İki kelamıyla yüreğini yangın yerine çeviren insanın cümlelerinde. Kal öyle göz önümde, gözlerine ihtiyacım var demem, ama onlar sana mecbur benim küçük annem. Varlığına mecbur bir adam, sözlerine, bakışına, yanında oluşuna mecbur. Avuç içlerinden öperim güzel kadın/m.


Özcan Kahraman