HANİFİ MUHAMMET DARICI ( ŞİRLERİ )

Hanifi Muhammet DARICI
Aslen Gaziantep ili, İslahiye ilçesi, Fevzipasa (Keller) Nahiyesi, Kozdere (İntilli) köyünden olup , babasının memuriyeti dolayısıyla; aynı ilin, Nizip ilçesinde 1944 yılında dünyaya gelmiş, 5 yaşında babasını kaybettikten sonra amcalarının bulunduğu Kozdere (İntilli) köyünde amcalarının himayesinde yaşamını sürdürmüş. İlkokulu Kozdere köyünde bitirmiş, orta okulu İslahiye ortaokulunda okuyarak 1960 yılında mezun olmuş. 1967 yılında devlet memuru olup yurdun çeşitli illerinde; Sakarya, Bingöl, Kocaeli, Giresun, Kayseri, Muş ve Mersin illerinde görev yaptıktan sonra 1996 yılında emekliye ayrılmış. Şu an Mersin ilinde yaşamaktadır.

BENİM KÖYÜM

Ben köyümde bulunduğum yıllarda
Her tarafı yemyeşildi köyümün
Dağları, ovaları, bağları, bahçeleri
Çiçeklerle bezenirdi köyümün.

Çeşitli hayvanları olurdu otlaklarında
Sürü sürü süslerdi yamaçları
Bir arada, uyum içinde
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Tertemiz akardı derelerin suları
Kum tanecikleri görünürdü içinden
Narpus kokuları yayılırdı etrafa
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Kuşları öyle bir güzel öterdi ki sormayın
Çeşitli namelerle,
Daldan dala uçarken konup etrafı seyrederken
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

İlk bahar geldiğinde canlanırdı bütün canlılar
Cıvıl cıvıl olurdu ortalık
Açardı ağaç dallarında taze yapraklar
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Koyun, keçi yavrulardı, bozağılardı inekler
Kış uykusundan uyanırdı bin bir türlü böcekler
Havalarda uçuşanlar, yerlerde sürünenler
Ben köyümede bulunduğum yıllarda.

Bazı keçi yavruları aç gözlüydü, sabırsız
Emme vakti geldiğinde hiç doymacaklarmış gibi
Saldırganlaşırlardı, görmeye değer
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Hasat mevsimi bolluk olurdu, bereket
Herkersin gönlü zenginleşir, rahatlardı insanlar
Yardımlaşmalar çoğalır gönül almalar
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Son bahar geldiğinde tüm canlılar
Kışa hazırlanırdı, harıl harıl
Karıncalar, böcekler daha niceleri
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Mehmet Dayı vardı köyün yaşlısı
Elif ana vardı köylünün anası
Daha niceleri vardı şimdi yok olan
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Çolakların Hüseyin’i daha çocuktu
Davutların kızı Zeliha genç kız
Alımlıydı Zeliha yürek hoplatan
Ben köyümde bulunduğum yılllarda.

Akrabalık bağı daha sağlamdı
Eş, dost, komşu hatırı
içtendi herşey
Ben köyümde bulunduğum yıllarda.

Şimdi köyüm bana yabancı
Meziyetler değişmiş
Eskiler yok olmuş, hatır gönül kalmamış
Ben köyümden ayrıldığımdan sonra.

Coğrafyası değişmiş, iklimi bile
Dereleri kurumuş, çöl olmuş sanki
Kalmamış asırlık çınarlar, ceviz ağaçları;
İncirler, dutlar, palamutlar, mazılar
Ben köyümden ayrıldığımdan sonra.

Eskiden köyüm daha güzeldi
Ben o zaman ki halini seviyorum
Suyunu, havasını, tozunu toprağını
Köyümden ayrıldığım o anı o zamanı.
---- 26.02.1999 – Kuyuluk/Mersin

Muhammet Hanifi DARICI – MERSİN

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

AKLIMDAN GEÇİRDİKLERİM

Bir odada yalnız olmalıyım
Saatlerce oturup düşünmeliyim bol bol
Gelmişi, geçmişi, geleceği
Bir şeyler yazıp çizmeliyim kendi kendime
Dalmalıyım sessizliğin derinliklerine, hayallerimle.

Sonra kendime gelmeliyim
Doğrulmalıyım yerimden
Uykudan uyanırcasına
Hiç bir şey işitmeden
Sağa sola bakaraktan.

Yalnız dolaşmalıyım kırlarda
Uçsuz bucaksız ovalarda
Baharın güneşi düşmeli üzerime
Mis gibi çiçek kokularıyla
Islak çimenler arasında.

Dinlenmek için oturmalıyım berrak bir su kıyısına
Uzanmalıyım yan yatarak
Bir elimle yeri eşelemeliyim elimdeki çubukla
Dalmalıyım bir noktaya bakarak
Sonra ayıkmalıyım kurbağa sesleriyle.

Yalnız yolculuk yapmalıyım trende, otobüste
Süzmeliyim çevreyi pencerelerden
Geçmeliyim, dalga dalga dağları, ovaları
Yağan yağmurları seyretmeliyim buralardan
Koşuşan insanlara bakmalıyım şehir şehir, köy köy istasyonlardan.
---- 09.04.1978 – Kocaeli

Muhammet Hanifi DARICI – MERSİN

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

BEN HASTAYIM

Ben hastayım, kainata, doğaya,
Yapısına ,
Dağına, taşına, tozuna, toprağına
Düzenine.

Suyuna, havasına
Ormanına
Dalına, yaprağına

Her şeyine.
Kurduna, kuzusuna
Göklerdeki kuşuna.
Çiçeğine, böceğine
Denizine.

Tüm insanlarına
Kadınına, erkeğine
Çoluğuna, çocuğuna
Gencine, yaşlısına.

Güzel kızlarına
Alımlı, çalımlılarına.
Göz dolduranlarına
Hamaratlara.

Evinin kadınına,
Çocuğunun anasına
Benliğini kaybetmiyen
Fedakarlara.

Kalpten inananlarına,
Dürüst olanlarına,
Ninelere, dedelere, kızlara, kızanlara,
Rehber olan herkese.

Vatanını aziz bilenlere,
Uğruna can verebileceklerine,
İnanç ve kültürünü yaşatan,
Örneklere.

Ben hastayım, gerçektende hastayım
Uzun yıllardan beri
Sünizit, bademcik, diyabetten,
Hepatit B den de hastayım.

Kataraktan, kalbimden
Tümürlü bağırsaktan
Karaciğer, akciğerden
Hastayım ben hastayım.

Yemek borusundan, baretten
Boyun ağrısıyla, midemden sonrada tansiyondan,
Gençliğimden bu yana
Gönülden de hastayım.
---- 25.06.2003 – Kuyuluk/Mersin

Muhammet Hanifi DARICI – MERSİ

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ÇOCUKLARIMA

Siz böyle tanıdınız beni
Bu halimle
Küçük bir memur
Size göre güven dolu.

Görünen yüzü tanıdınız
Birlikteliği
Sevgimi tanıdınız,
Duygularımı.

Evimizin sıcaklığını tanıdınız
Mütavaziliğini
İşimin zorluklarını,
Sorumluluk duygumu, disiplinimi

Doğruluğuma inandınız yaşam boyunca
Gurur duyarak övündünüz
Örnek aldınız çoğu zaman,
Özelliklerimi.

Küçük bir memur olsamda
Yerimi beğendiniz.
Sıkıntılarımı hissettiniz yüreğinizde
Ortak oldunuz kaygılarıma.

İsteklerinizi karşılamaya çalıştığımı gözlemlediniz,
Çırpınışlarımı
Baba olmanın sorumluluğuyla,
Tüm zorluklarımı aştığımı.

Siz benim diğer yüzümü tanımadınız
Öbür yüzümü
Çocukluğummu, gençliğimi
İç dünyamı.

Babamın genç yaşta öldüğünü,
Anamın ayrılıp gittiğini
Beş yaşında öksüz kaldığımı
Öksüz demelerine utandığımı.

Daima ana özlemi çektiğimi
Geceleri sessizce ağladığımı
Kimseye belli etmeden sildiğim gözyaşlarımı da,
Bilemessiniz.

Zaman zaman anama götürüldüğümü
Onu özleyip hasret giderdiğimi
Gitme zamanımın hiç gelmemesine
Gitmek istemediğimi de bilemessiniz.

Bana bazı süaller sorduğunu
Dövülüp, sövüldüğümü
Yatağımı yorganımı herşeyimi
Sorduğunu da bilemessiniz.

Evlendiğine bin pişman olduğunu
Kaderinin böyle yazıldığını söyleyip ağladığını
Çeşitli yiyecekler hazırlayıp
Canını bile vermek istediğini de bilemessiniz.

Gençlik yıllarımda da çileden kurtulamadığımı
Doyasıya yaşıyamadığımı
Analı ve babalılara özendiğimi
O özlemle yaşadığımı da bilemessiniz.

Duygularımı içime gömdüğümü
Sıkıntılarımı kimseye açamadığımı
Bir çok hayalimin gerçekleşmediğini
Allaha isyan dahi ettiğimi de bilemessiniz.

İyi bir kaynanamın olmasını
Saygıdeğer kayınpederimle birlikte
Onların bana bir evlat gibi bakmalarını
Ben onları ata gibi saymak istediğimi de bilemessiniz.

Bilemessiniz işte benim o yüzümü
Hiç kimse bilemez
İçimde kimlerle kavga ettiğimi
Kimlere kızıp kimlerden nefret ettiğimi.

Beni yeniden hayata bağlayanın
Siz olduğunuda bilemessiniz
Evet tabi ki siz
Tüm kardeşler olarak, bir de ananız.

Allah sizi yormasın, düşürmesin
Siz çekmeyin sıkıntı
Yolun sonu yaklaşırken
Benim son arzum son isteğim bu.
---- 25.04.1994 – Anamur/Mersin

Muhammet Hanifi DARICI – MERSİN

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

SÖNMEYEN ATEŞ

Gençlik sevgilimi gördüm bu gece
Rüyamda.
Toprak bir damın üzerinde
Güneşli, berrak, güzel bir havada.

Dalgındı bir noktaya bakıyordu
Kendisine yaklaşıncaya kadar farketmedi
Geldiğimi görünce, ürkek bir ceylan gibi oluverdi
Kaçmaya yeltendi kaçamadı.

Gelme nolur bir gören olur dediyse de aldırmadım
Fırsatını bulmuşken konuşmak istiyordum
Kararlılığım karşında pes etti
Teslim oldu.

Yanına vardığımda yüzüme bakamıyordu
Bacaklarının titrediğini fark ettim.
Ovuşturduğu avuç içinin terlediğini,
Utancından konuşamayacak durumda olduğunu.

Bir müddet öyle durduk sessizce
Konuşmadık, karşılık vermedi sözlerime
Sakinleşince kafasını kaldırdı
Göz göze geldik, aynen eskisi gibi.

Ürkekliği geçince konuşmaya başladı
Konuştukça açıldı,
Eski günlerimizden bahsettik, hayat çizgilerimizden
Çocuklarımızdan, aradan geçen yıllardan.

Onun da beni görmek istediği belli oluyordu
Ne kadar saklasada
Hareketlerinde, tavırlarında
Şimşek çakan o keskin bakışlarında.

Sabah bir kuş hafifliğinde uyandım
Sakin sıkıntısız
Dolu dolu yaşadım o anı
Derinlere daldım saatlerce.

Rüya olsada çok güzeldi
Bugünü seviyorum, dünü de
Herkesi, herşeyi seviyorum
Kin yok, nefret yok, sevgi doluyum bugün.
---- 24.06.1988 – Kayseri

Muhammet Hanifi DARICI – MERSİN

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul.