Bitir kahrolası hasreti..Nasıl anlatsam ey kuşlar Şaşırdım kaldım. Gün kasvet gece zulüm. Bulutlar içinde sensizliğin demindeyim. Bunaldım yokluğun küçük ölüm. Gülmüyor yüzüm.. Umudum kalmadı tükendim soldum Ve ölüm şimdi kapımda kişner sabırsız. Sevmek acı çekmekmi Özlemin her nefeste ölmekmi Hayat artık yargısız. Hasretin dayanılmaz ya. Karşındaki umursamıyorsa sevdiğini Asaletmi beklemek kaygısız. Çarelerin medet kapılarında Umuda yalvarışlardayım İşte ben böyle bekliyorum seni. Seni ölümü sevecek kadar sevdim Yüreğimi verdim. Küsgün değilim sensiz günlere Ama İçimde yangınlarım oldu sen yokken Uğraştım söndüremedim. Hayalinle yaşamayı öğrendim. Birgün geleceksin diye umudu hançerleyip Öldürmedim. Dönmeyecekmisin Gelmeyecekmisin bana Yakışırmı sözünde durmamak adam gibi adama Unutmayacaktık sözümüz vardı Sevdamızın son durağı hani topraktı Dön artık dön. Bak bir gülün vardı soldu. Kırmızı rengini toprağa koydu Gel bana yağmurları getir can bulayım Gel sevmelerimi geri ver mutlu olayım Ben sende açtım Ne olur yine yüreğinde solayım. 11 / 03/ 2008 Gülün’den Hakan’ına |