sensizliği bugün bitiriyorumAyrılığının kahırlı sessizliğinde Taş plaklardan Yankılanan bestelerde yetmiyor sensizliğe Ortam hep aynı hüzün.. Kör kabus gecelerde Mum ışığında yansıyan yüzünde Yetmiyor be gülüm.. Hiç bir şey aslın gibi yetici değil. Kokun yok, Sen olamıyor işte. Tadın yok acım işte Yılgınım hayattan Mutsusum huzursuzum da. Koyamadım hiç kimseyi yerine Gerçi yokluğunun sefaletinde Seni özlemekte güzel ya İçim avunuyor işte. Yaşayamadığım beklentileri özleminde yaşamak Ulaşamadığım yıldızları düş girdabımda Gözlerinde toplamak. Seni bağrımdan koparan ayrılığın inadına Damarlarımda özgürce yaşamak. Ve Kadere korkusuzca meydan okumak Ne kadar sıkıyor olsa da Güzel be. Ama gel gör ki nereye kadar. Dermanım öldü gönülde, Nefeslerimi yorgunluğa kaptırdım Takat bitti. Sabır taşlarını çatlattım Güçsüzüm. Bittim be Yılan hikayesi duygulara esir ettiğim bu hayatı, Artık yaşamaktan yoruldum. Hasretinin derinlerinde vurgunlara tutuldum. Yalancı uykularla tanıştım. Üç beş güzel anını serdiler yatağıma Çocuk gibi aldattılar sensiz uyudum. Şimdi sensizlikte sabah oldu. Bütün kahırları hüzünleri geceye verdim yolladım. Ben şimdi uyandım. Galiba bu sabah özlemini tam yüreğinden vurdum. Elimi yüzümü son kez yıkadım soğuk suları ile Senin olmadığın bir sabah. Son kez dondum. Bu gün ilk ayrılık trenine binip sana gelmeyi düşünüyorum Gam yüklü raylarda Sensizliğin son şarkısını besteleyeceğim Kader yapmazsa yine bir kelek Ve ecel koymazsa son noktayı bilerek Yıllardan sonra ilk kez güleceğim Geceye kalmaz yüreğine ineceğim. |