- güz'de doğdum -
bir şiire içini damlatırsan, birikir
ve için her defada isimsizdir. avuçlarına sığmıyorsa gökyüzü kelimeler de sığmamakta hür’dür. zaman mahallemiz afilli salınarak yürür, mavi etekleri toprağın tozu, asfaltın zifti bizi renk karmaşasında bulunduracaktır. gülüyorsun gri ağlıyorsun kara sonbaharsın sarı için açılmak isterse prusya mavisi. ben 27 doğdum, 22 oluyorum düşündükçe bağlıdır elim kolum delirmiş bir namenin ahengidir üzülme, güz’de doğdum. -yine gelirim. |