Diyemem
daha şimdiden
eksik bir parçama bakıp bakıp sızlar oldu bütünüm öyle ansızın öyle yarım öyle boynu bükük kalakalınca ardımda tam tamamlanmış olmanın sarhoş edici mutluluğu döndürmüşken başımı üstelik bu birden bire yitiş birden bir yalnızlığın soğuk kollarında tamamlayana duyulan serzeniş bulmuşken sevmişken neden bu tükeniş ey eksik parçam! gel diyemem gayrı haram lokma gibi dizilirsin boğazıma bilirim yutkunmak istedikçe sulu sulu taşar gözlerimden özlemin de ben yine de inatla "eksildim gel tamamla!" diyemem Sezer Ergör Cülcüloğlu |