ölü kuşlar ve insan...daha yeşermemiş toprak avuçlarıma serpilmiş ağlayan genler etrafında saklanan sesleri bertaraf ettiler ölü kıştan çıkma iç kanamalı yerden geldiler ayağıma dolanan onca gölgenin ,nefesi batıyor vicdanıma kaderimi onarıyor hiç bilmediğim karanlık gören olmuyormu sesimi ,korkunun ilerisinde gözlerini görüyorum oysa geride kalıyor suratım ,ellerim ellerim ise ısınmaklı güneşin kollarında daha iyi böyle ,daha iyi işte bu yüzden üstümü örten tel örgüler bile açıtmıyor canımı yığın ile kuşlar ölü suları içiyor biride çıkartmıyor gıkını tamir edilesi kalpler var elde özgürlükten uzak duygudan eksik mızgın bir millet doğuyor şeytanı yoldan çıkaran melekler oyun oynuyorlar tercümesiz aklınız olsa diyor!aklınız. |
Öyle karanlık sular şimdi, kuşların içtiği de su değil...