Oluru yok uşaklığın Kendime Ilhakım değil bu gürültü Ben ulaklığını kabul ettiğim her yarın ölüyorum Sevdası kertilen dünleri bir bir Sığdırmak isterken kalbime
Şimdi istifci kadınların Köpürtdüğü güneş boşaltılan leğen gibiyim Dilimin diktiği urba mı Soyunduğum da içinden çıkanı Kim bağrına basar bilemem
Kolları kopmuş olmalı gecenin Gövdesi delik deşik edilmiş bakılıp durmaktan Sanki bir kadın başka bir kadın aramış koynunda Karanlığına aldırmadan Adam adam gibi dövülmeliymiş İlk sevdanın örsünde
Ben bunu bilmem bundan gayri de demem Ricacısı olmaz inancın Hakimiyet kurmak için akıllı bir kalp yeter Açık bırakılmışsa kapı Allah içine bakacak melekleri Seferber eder
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Oluru Yok Uşaklığın şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Oluru Yok Uşaklığın şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.