Yeniden Tanışsak...
Bazen düşünüyorum..
Hani unutsam diyorum.. Yüzünü,gözünü,saçlarını,dudaklarını ve adını.. Yeniden tanışsak seninle.. Bir anda çıksan karşıma.. Ve çarpışsak bir köşe başında. Tıpkı Kayahan’ın yazdığı gibi.. Siyah beyaz olsun bu defa tanışmamız, film gibi.. Ama,yere düşmesine gerek yok kitapların.. Gözlerim gözüne düşsün yeter.. Hatta ellerinde bir şey olması da gerekmiyor Ellerim ellerinde olsun yeter.. Haziranda olup olmamamız da önemli değil.. Şubatın ayazında kalmayalım yeter.. Adını şöyle bana, çok beğeneyim.. Sonra sen sor, unutayım adımı,hatta konuşmayı.. Öyle bir bak ki gözlerimin içine, tüm belleğim çürüsün.. Seni unuttuğumu bile unuttur bana.. Kendimi de unuttur.. Ellerinin ellerimde oluşu silinsin aklımdan.. Çarpıştığımızdan bi haber olsun benliğim.. Nerede olduğuma dair hiç bir fikrim olmasın.. Ne aklım ne de fikrim kalmasın.. Dönüp kalayım sana bakarken ve zaman orda dursun.. Tüm saatleri çöpe atalım.. Takvimler de bizden uzak olsun.. Sana yazdığım bütün şiirler aramızdaki mesafeleri unutsun.. Ve göz göze geldiğimiz o an, kıyametimiz kopsun.. |