Kaldı bana yine sararmış yapraklar,
Serpilmişler toprağımın üzerine.
Güneşi görmüyorum,
Her yer gölge,
Su sızdırmıyor çatlaklar,
İsyanım var ayrılık mevsimine.

Duman duman tütüyor bacalar,
Sıcacık odalarda soğukluk var,
Yalan vallahi bu kış üç ay sürmeyecek,
Yar gelmeyecek diye,
Bana ulaşan bir çok haber var.

İsimin dilimin ucunda,
Düşecek diye konuşmuyorum.
Kaç manevi yara var ruhumda,
Keşke maddi olsaydı,olsalardı,
Bir günlük mutluluk için,
Borç istemeye giderdim Tanrıya.

Borçalı hiç şiirlerde ki gibi güzel değil ,
Veya çirkin yüzü hiç anlatılmamış.
Hep tek mevsimlik kalmış,
Yalnızlığı benden farksızmış.

Sarhoş olmadan aşık olunmaz,
Sarhoş olmak için,
Şaraba ihtiyaç duyulmaz.
Biz sarhoşuz,
Durumumuzda nahoşluk yok,
Ayık yürekte zaten,
Düşmemek için dik durulmaz.



Vagif Seyyah Hüseynov