Söz Hakkı
Yenilmemek için
’ Hasret’ denen iç çekişe Dolanıyorum parfüm kokulu sokaklarda Usulca dokunuyorum Vaktinde açmaya geç kalmış karanfillere Derdimi kâğıda dökmeden önce Kavgalı değildim bu koca şehirle Zamansız Üşümeye de hazır değildim Meğer yaşanmamış Ne çok mevsim eskimiş Gönül bahçemde Söylenmemiş Öyle çok söz hakkı birikmiş ki yüreğimde Deniz kabardıkça geceden beri Yağmur saklar oldu gözlerim Bol keseden harcıyorum hüznümü Kuytu köşelerde Ne tuhaf Sarhoş balıkçıdan başkası görmüyor Korunaksız olduğumu Ya içimde kopan fırtınalar Yorgun yürek sayıklamaları Mutsuzluk mu Bu çoğalan acının adı Geçmişe ödenen bedel mi Yoksa Eskiye duyulan özlem mi Bundan sonra Şiire hangi hikâye eşlik eder Nasıl bir başlık yakıştırılır Küstürüldüğümüz Vazgeçmek zorunda bırakıldığımız sevdaya Hangi iklimin gökkuşağı sarılır yaralara Daha kaç kez vurulur insan Aynı yaralarının üstünden Çığlık çığlık kanar aklı Bunca örselendikten sonra İflâh eder mi ruhu Siyah beyaz çekilmiş Bu filmlerin sonu hep aynı En çok kimin canı yanıyorsa O ağlıyor kayıplarına Deniz Giritli |
Bu filmlerin sonu hep aynı
EVET BİRTANEM NEDENSE HEP ÖYLE OLUR
ARADA CANIMIZI YAKSALARDA
ENGİN YÜREĞİNE TEBRİKLER SEVGİLER DENİZİM.....