Bana nefesimi ver !
Bana nefesimi ver !
Kuşların bile farkına varmadığı şehirlerden, hayaler kurarken içinde sen dolan Habersiz hükmediyorsun kuru ayazın vurduğu gözlerime, mevsimler değişiyor ucunda ve yağmurlar yağıyor bi haber Bana nefesimi ver ! Çok şey değil ki istediğim , sana ait olan birşey de değil Beni bana bırak sadece ,koy tozlu rafıma unutulduğum köşeye İlaki bir direnişmi olamılı o soğuk rutubetli elveda dan sonra Sen olmamış gibi ben eski ben olsam ya... Kara tahtada karalanmış ,geçen ders say Bırak benim sınıfımada gün vursun ve sıralarda haylaz öğrenci gülüşleri Bana nefesimi ver ! Yenmiş tırnakları bir depresif çıkmazında Arkadan bağlı gömleğin,ilaçların kudretine duman tutmuş beynin sen çıkmazın en çıkmaz hapsinde Kalem kağıda küsmüş ,kağıt en saf dengede Kör,sağır ,dilsiz aynı koğuş içinde Hepsi içten aynı haykırış dilinde Ne kadar zorlansada yazılmaz reçetesi tedavisi yok ,rengi yok ,sonucu yok Bana nefesimi ver! Sen olan bir hayatın tam içinde kur beni Umarsız bir olama kavgası içinde Bırak savaşmak bana kalsın Kalkanı, kılıcı olmayan tüm serveti sen olan bir hükümdarlık kurayım soluğu sen olan ,neşesi sen olan, umudu sen olan Bir nefesin peşindeyim ... |