KALMADI
Bıktım artık, şu çıkılmaz çıkıştan!
Biçâre hal, hâlde derman kalmadı. Kurtulamam bir edâlı bakıştan; Torbamda kâl, dilde ferman kalmadı. Yokuşlarda çağlarım gül aşkına, İnişlerde hep dönerim şaşkına, Eğiririm, gücüm yetmez meşkine; Yumakta tel, elde kirmen kalmadı. Koca dağdım, için için kürüdüm; Susuz, selsiz, rüzgârlarda farıdım. Her azama ahraz kaldım eridim; Tarlada bel, yelde harman kalmadı. Hatırlarsan, gönül böyle değildin; Hatır bildin, yerli yersiz eğildin. Ne zaman ki, düşünceyle dağıldın; Suyunda sal, belde kermen kalmadı. İlelebet böyle gitmez bu hâlin, Çekiliyor fersah fersah mecâlin, Erdemoğlu; düş peşinden hayâlin! Bahtında yol, falda germen kalmadı. 14.02.2008 17:25 – 18:40 Salih ERDEM / AYDIN |