Bıraktığın yerde kalmak
Bıraktığın gibi kalabilmekti
Geçip giden bunca zamana inat
Bir başkasına benzemeyen
Yitirmeden saflığını
Ve olumsuz bir kelime bile dile getirmeden
Bırakılan ne varsa koruyabilmek
Ve hatta kırılsa bile dalların
Uyuyan duygulardan
Tazeleyebilmek
Yaşadığını
Belki de toprağa kadar sadık kalabilmekti
Belki toprak olmaktı bıraktığı ile birlikte
Oysa hep yanıldık
Gitmekle...

saygı ve selam ile

Bir kadın "onu kimse benim kadar sevemeyecek"den fazlasınıda söyler eğer gerçekten severse.

Severse imkansızlıkları imkan eder,engeller bahanedir, mesafelerin canı cehenneme misali uzaktan uzaktan sever..
ilk gün gibi, taze ve gül kokulu..

Öyle sever ki aşırı sevgiden bile olabilir ölümü..öyle sever bir kadın,
eğer bunları söylüyorsa o kadına da inanın.

Şiiri okurken daha ilk kitada boğazıma düğümlenen şeyin ne olduğunu çözmeye çalıştım şu gece vakti, devamı korkuttu beni, devamı sonsuz bir burukluk olabilirdi çünkü şiirin.

Öyle de oldu,
bir ayrılığın kurşunundan cümlelere dizilişiydi çünkü şiir.

Burkuldu içimiz.

Ayrılıklar kara günlerin harfleşmiş halidir,
meali zor! tek anlamı belki de susup "hayırlısı" olsun sözüne sığınmaktır..


Lakin nasipten ötesi olmazmış, öyle yada böyle sonuç ne olursa olsun yaşanması ve bitmesi gereken şeyler vardır hayatta, bu şiirdeki anlatılanda öyle.


Evet "hayırlısı" olsun diyorum.. zira Allah BÜYÜK..


Tebrik ve sevgilerimle güzel yüreğe...