Savaşlarda en çok acıyı çocuklar çeker.Sonra kadınlar..sonra erkekler..Kimsenin çocukları yetim bırakmaya ,onların hayallerini çalmaya hakkı yok...Yine bu bayram kaç çocuk yetimdi,kaç çocuk öksüz ve kaç çocuk çıplak ve açtı...Böyle bayramlar olmasın..Bütün çocukların mutlu olduğu bayramlar olsun...diyerek şiirimi dile getirdim..


Hayatım boyunca çocukların ve kadınların acı çekmesi hep yüreğimi dağladı hep onlarla ilgili bir olayda bir haberde oturup ağladım.Ancak ağlamanın kendi kendime acı çekmenin bir fayda vermediğini gördüm ve bu yüzden duygularımı kaleme almayı düşündüm.Gördüm ki böylece daha çok kişiye ulaşıyorum ve daha çok insanla düşüncemi paylaşıyorum.sizlerle paylaşınca yüreğimdeki acının az da olsa hafiflediğini gördüm.


Biz insanoğlu şunu farkedemedik.Dünyanın bir yerinde ağlayan bir insan var ise biz hayatta mutlu olamayız olsak da bir şek,lde bir yerimiz illaki acır içimiz sızlar.Niye bir türlü mutlu olamıyoruz çünkü biz bir yerde gülerken başka bir yerde ağlatılan insanlar var.Susmayıp sesimizi çıkarmamız neden yapıyorsun dememiz gerekiyor .Ancak iyi insan olmayı bu şekilde başarırız.Zalimler durmalı,durdurulmalı ve hiç kimse acı çekmemeli...
O yüzden zalimler için yaşasın cehennem demek geldi içimden ...saygılar...