GİT
GİT
Kahrını yükledin, sormadın hâlim Ölmeyen ruhumu vur da öyle git. Bir lahzâ yüzüme gülmedin zâlim Düştüğüm durumu gör de öyle git. Mavs kokan hallere tümden ıraktım Dünyanın zevkini sana bıraktım Namert tohumuna zaten çoraktım Diktiğin dikeni der de öyle git. İçerdim aşkını ben kana kana Katıksız sevgimi vermiştim sana Neyimi aldıysan kahrımdan yana İçini bükeni ver de öyle git. Gül dikmiştim gülzâr olan gönlüme Mis kokunu doldurmuştum ömrüme On ikiden vurmak için emrime Zehirli okunu ger de öyle git. Kırışıp, buruşup lakin ölmeyen Ömür defterinde bir gün gülmeyen Meçhuli’nin sırlarını bilmeyen Aynada yüzümü kır da öyle git. Metin HANLIOGLU (SİVAS) |
Kırışıp, buruşup lakin ölmeyen
Ömür defterinde bir gün gülmeyen
Meçhuli’nin sırlarını bilmeyen
Aynada yüzümü kır da öyle git.
Muhteşem kalemden muhteşem dizeler süzülüp akmış sayfaya hayranlıkla okudum eserinizi yüreğiniz var olsun üstadım kutlarım eserinizi saygılarımla