yorma kendini
Yorma kendini sevgili
Yorma bu kadar Gecenin bu vaktinde gözler uykusuz Baharını kaplamış hüzün Gülmez mi hiç yüzün? Ama uyuma! Demiştin; yağmur ıslatırmış geçtiği yeri Ya sevgi? Arkadaşın kaplar diyor her yeri! Şimdi dua vakti gece yarısı Dallarda dolaşır dualı kuşlar Seni dualıyorum kalbimin yarısı Islanandı gene gözyaşları Düşendi yine taneler Ta çocukluğuma dönüyorum özlemimsin, Gönül göğümde yıldızım Hiç bitmeyen hikâyemsin Seni görmesem de sevincim artar Ama gölgeler düşmesin sevincimize Sakın bozmasın kimse hayallerimizi Bırak hayallerini saçlarında dans eden rüzgârlara Ki; ulaştırsın sevgini, gülümsemeni, yüreğini, İlaç gibi gelsin dindirsin sızımı Ne zamandır dökülüyorum bende içimde Hiç bu kadar duymamıştım hasretliğini İnsan, her mevsimi yaşıyormuş içinde! Birikti tüm sözlerin mevsimlere özgü Hepsi de yaslanmış gönül duvarlarına Hepsi de beste yapmış gönül dilinden Gül yüzlü sevgiliye Fısıldar bana Hele papatyadan demet yapmışlar, şahsına örgü! Kokun bana bir beste rüzgârı gibi söyletir türkünü Ya kuşlar mavi göklere çıkarır seni Görüyorum ya gönül göğümden taşan buseni Ey sevgili! Sessiz damlalarımın hayalisin,bir cihan değer! Ve bazen yerde sürünürmüş solgun yapraklar Benim gibi, Ama ellerim eline hiç değmese de Bana gün saydırır taze şafaklar yusuf erdoğan |