0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1075
Okunma

Şimdi şöyle diyelim
Bir adam bir çok adamın hengamesiyle
Avuçlasa göğü
Son nefesinin nihai demindeymiş gibi
Ağlasa gülse sövse öfkeyle
Göz bebeklerinde ki çıbanları acıtarak kaldırsa
Hiçbir gelişigüzelliği affetmeden
Arzulasa cenneti
Böylelikle aklın rakımlarını yoklasa
Allah’ça konuşsa mesela
İçine insan doldurulmuş toprağa
Girip çıkmış olsa gönlü
Ölçüsüz özlemenin girdabından
Gelip dirilse yeniden
Müntehası sayılsa aşk
Yine de azımsasa yaşadıklarını
Mutluluklarını yetersiz hüzünlerini koyu bulsa
Yahut kendine olan mihnetini
Reddederek asi olsa zamana
İntiharını düşünse tıpkı kitaplarda ki gibi
Çoğrafyasının öldürücü sebepleriyle
İşkillendirmeden korkuları kendini alıp atsa
Bir anneliğin kıyısına
Aynısıyla tıpkısıyla ben olmuş olur
Beni yaşamış beni bulmuş
Beni anlamış olur
Gayrisi fasarya