Efelenmiş acılarım
Pres altında ki kalbim
Sanki ayrılığın dibinde vurgun yemişti Üşüyen çığlıklarımı ısırıyordum İliklerime kadar dolmuştu acının mağmaları Yutkunuyordu ellerim boşlukta Efelenmiş acılarımı Matematiksel çoğaltırken Harama el sürmeyen duygularımla Tıka basa sevgiyle doluyken Kim İsterdi ki Bu AŞK’la şahlanmış yara bere içinde ki Yorgun, yılgın İkinci el yüreğimi |