Ey Sevgili
ey sevgili
yarını mı bugünümü örseledin kaç matemi düğümledin yürek ucuma kaç yenilgiyle tırmaladın gecelerimi sardın bir bulut misali gölgelerimi dağılmadı sol yanıma bıraktığın sis ey sevgili hep mutluluk içtimalarında sırnaşırdın başıma her gülüşümün ardında bulandırdın sarnıclarımı her gün geceyi öperken deşiyordun karnımı afişte tavırlarınla ağartırdın saçımı ey sevgili ağrazlığın aşikardı gönül hanıma lav püskürttün ateş saldın tatlı canıma iliğimde kemiğimde larvalarınla yaşar idin büyür idin yine de yetinmez idin susardın sustuklarıma ey sevgili sahi neydi seni bana musallat eden kaşın kara değil ahun bela değil ah bir karışmasaydın taşıma çakılıma belki ben de ererdim gün görenler katına ayfer aydın tekin |