0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1144
Okunma
Kalem yazmaz oldu
Söz de sükut da kalmadı
Sayfalar boş, kalpler gibi
İlhamı kaçmış gözlerinin
Bir damla yaşa hasret
Titreyen ellerin yaşlanmış olsa gerek
Yorgun ve buruşmuş kaderin gibi
Hep aradığın insan da kaldırmadı
Düştüğün yerden
Atanın da dediği gibi bir tekmede o vurdu
Kaldırması gerekirken
Üşümezsin, yorulmazsın, uyumazsın
Çünkü sen askersin dediler
Artık üşümeyen, yorulmayan ama uyuyan bedenler biliyorum
Sevdiklerini geride bırakıp gittiler
Bende gördüm şahidim adı ’Mehmet’ di.
Artık üşümüyor, yorulmuyor da
Ki uyuyor hep
Topraktan yapılmış yatağında
Kefenden yapılmış çarşafın da
Adını bile koydular ’Şehit’
Tevrat Altun
Mu.Onb
5.0
100% (2)
