Üzgünüm
Hiç zor olmadı ne gelmeler ne gitmeler senin için
Buruk kalmışlıklarımla çok ağır bedeller ödedim ben Önceleri kendimi çok sorguluyorken şimdi kızıyorum kendime Değmez din çünkü Allah biliyor ya değmedin de Sen beni hiç hakketmez ken ben nasıl çırpındım bu kadar Yoruldum işte bende yoruldum yıprattım kendimi hiç mi hicine Peki ne oldu şimdi kimdselere güvenim kalmadı neydi sevgi Daha sevgiyi bilen biri çıkmadı herkes başkalarında kusur ararken kendi kusurlarını görmezden geldi ne tuaf hayat hep bir çıkmaz sokak herkes için Sen onda kendini bulursun o bir başkasında iki doğru biraraya gelmiyordu Can bildiğin insanlara sırrını açarken başkalarından duyduğunda bir kurşun yersin ve bir daha asla iyileşemezsin bitkisel hayata girmişsindir çünkü İyileşmek için bir çaban olmaz korkarak yaşarsın kaçmayı tercih edersin çünkü ne sen güvene bilirsin kimselere nede onlar bırakırlar sırttan vurmayı Üzgnüm bu bir oyunsa ben bu oyunun içinde olmak istemiyorum Meryem Alhan |
Kin,
Nefret,
Öfke, vs......
Anlatımın o kadar güzel ki, hayran olmamak elde değil..
Şaire hanımı gönülden kutluyor, selamlarımı gönderiyorum.