Ne çok hüzün
Döktün Eylül yollarımıza
Sessiz bir çığlıkla




Yüreğim darmadağan
Çaresizliğim
Sabah uyandığımda
Avuçlarımda
Bırakıp gittiğin hayallerim




Eylül...
Hep siyah çizdin
Resmini yüreğimize
Hep hüzünlüydü gecelerin





Ve yine...
Bir Eylül akşamı
Sen gittin
Bir hikaye daha bitti
Ömür nedir ki
Tükendi işte,gitti



Şimdi....
Yılların ardından
Acı hatıralar
Yamalı bir Gömlek
Tükenmiş bir kalem
Hüzün....
Ve sisli bulutlar kaldı




Sana yine...
Bir mektup yazdım
Bir Eylül akşamında
Yaşamın kıyısından
Sen uzaksın diye
Özlüyorum....





Anladım
Zaman durmuyor
Gelecekte bir ışık
Darağacında asılı
Yine burda
Eylül akşamları
Çok hüzünlü





Her dizede
Şiir oluyorsun
Her şarkıda melodi
Bir cümle içinde adın
Şehitlik mertebesine
Ermişsin yiğidim, ansızın





Dağınık yüreğim
Masam dağınık
Kafam darmadağınık
Aklım bulanık
Çıkmaz sokaktayım





Bazen...
Bir tek gün gibi
Gelip geçti seneler
Yine...
Hüzünlü geldin Eylül
Sonbahar yağmurunda
Yine kasvetli
Sensiz bir hayat düşün artık


Sensizlikte üşüyorum...




sevay