Daha güzel bir şey var mı dünyada?
Yaşama sevincinden başka...
Tertemiz gülüşlerle sabaha uyandığında,
Burcu burcu bir deniz kokusu karşılarsa insanı,
Yüreğin küt küt atar.
Bir de ellerin aradığı sıcaklığı bulmuşsa,
Yüzün kızarır sevinçten.

Güzellikler ülkesinde,
Tüm olumsuzluklara rağmen "her şey mavidir hala"
Bir düşün:
Duyduğun şehit haberleri ile,
Gözlerin yaşlı uyumuşsun dün gece.
Radyon susmuş!
Şairler susmuş!
Yarın...
Yarın demişsin her şey güzel olacak...

Çatlarcasına yanan ana yürekleri,
Sevdiğinin gözlerine bakarsın ağlamaklı.
Neyin var diye sorduğunda,
Aslında bilirsin "vatan diye, mehmet diye," yanar ana yüreği.
Gülümse dersin,
Gülümse her şeye rağmen,
İmkansız olduğunu bile bile.

Sabah çayını yudumlarken,
Düşünürsün bayraklarla donatılmış yaralı evleri.
Kıyametler kopacak bugün yine "Kahrolsun diye"
O sokaklarda bir müddet önce yavuklusunun elini tutan o Mehmetler yoktur artık.
Köşe başlarında kimse ile buluşmayacak onlar.
Komşu teyzelerin pazar çantasını taşıyamayacaklar.
Ve babaları "Neden geç geldin dün gece oğlum"
Diyemeyecek.

Demir yüreklerin sırtında bir kambur.
Pencerelerde toplanan insanlar,
Meydanlara akıyor, çaresiz.
"Eve dönüş" Bir bayram artık.
Dönmeyenlerin kurban olduğu bir bayram.
Evet
"Dudaklar gülerken,
İnsanlar ağlıyor" aslında.

Özlenen yakındayken,
bağladık dillerimizi.
Pranga vurduk ellerimize,
Yıkadık beynimizi.
Kaç zamandır tutsağıyız karanlıkların,
Hani güzel günler görecektik.
Ne zaman aydınlanacak düşlerimiz.

Daha güzel bir şey var mı dünyada,
Yaşama sevincinden başka...

Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN
Yorum Nevin ÜNALAN
08 Eylül 2015 Saat 08.20
Kıyıkışlacık/Milas/Muğla