Icim Buruk
Icim bir buruk bu aksam,
Bogazima dügüm atmis hayat, Yüregime cizik atmis. Lakin eksik kalmis bir tarafim, Ask, baslamadan yarim kalmis. Elim ayagim benden ayri, Yürüdügüm yoll cok yabanci. Ben bir yerlerde kayibim bu aksam, Her hangi bir karanlik sokaginda bu sehrin, Her hangi bir caddesinde. Sessiz sedasiz aglayan, yapa yanliz bir cocuk gibiyim. Caresizim, nefesizim, annesizim. Oysa, sen yönüm olsan hani, Sagim olsan, solum olsan, sol yanim olsan bu gece, Bir kez olsun ben olsanda, ben, ben olsam. Su yüregime düsen atesin hircin alevinde, Kömür degilde, bir damla su olsan bu gece. Sönsem inceden, sönebilsem keske. Icim aciyor sevdigim, sebebsiz sensiz. Ben bir kivilcim olmusum kendime, Ask olmak isterken. Kendi kendimi yakiyorum hergece. Ben ki pasli bir bicak olmusum,can olmak isterken. Yüregime, bicak sapliyorum hergece. Sevdiklerim teker, teker almis bu gece beni benden, Bedenim yorgun, ask yorgun düsmüs Bir tarafta, maziden kalmis bir kac parca umut, Diger tarafta, küllere dökülmüs, takvim yapraklari Zaman akip gitmis, su misali bogulmusum. Herseyi, herkesi alip götürmüs benden. Ben bana kalmamisim. Artik, ne uykunun bedene faydasi, Ne askin yürege, ne benim bana, yok iste, yok... Siraya girmis acilar, damliyorlar ömrüme, Göl olmus dertler, dertliyim, dertliyim dermansiz hemde. Artik sadece uzun gecelerin, topraginda büyütügüm bir kac filizim var, Ben kadar günessiz, ben kadar yanliz. Ölüme mahkum edilmis, bir kac nefesim var. Biz ki gitmek icin gelmedik mi? Gidiyorum iste, hemde hic gelmeden. Ben topraktim, sen ise su. Sen gidince, ben aski kuruttum yüregimde, Bir tek, kendime mezar oldum. Ölüyorum, ölüyorum hemde nefessizce .... Yasemin Sahin. |