SÜVEYDA
Kabuk bağlamış hafızamdan fırlayıp
Akla ziyan saatlerde buram buram kokan Ey apansız kaybolup Apansız karşıma çıkan Ey imanımı tazeleyip Ruhuma sürmelediğim rahmet nefesi Bazen yok, bazen var gibisin. Bazen her şey, bazen sadece yâr gibisin Zaman, mekân, iman ve sen Bir havanda dövülmüş Çok rüzgârda savrulmuş bir ecza Ruhum bin bir esrimeyle eczaya müptela Süveyda çoktandır kapkara Ötelerde ayrılık ya da unutmak yok Yaşatıyorum seni. İçeride, çoklaştırdığım yüzlerimin gerisinde, tekleştirebildiğim bir yerde. Hatta, yaşatmıyorum seni yaşıyorum seninle her şeyin ötesinde, sessizce.. |