GELMEYEN BAHARGelmeyen baharı boşa bekledim. Ömrümün tamamı karakış gibi. Ümidimi, hayallere yükledim. Ümit ise; havada ki kuş gibi. Poyraz esti, kırdı narin dalları. Kar kapattı, aramızda yolları. Duymuyor mu yaratanın kulları. Bütün kalpler demir gibi, taş gibi. Hayat yükü ağır geliyor cana. Hainlik yapıyor, insan insana. Bütün olanları bırak bir yana, Başlar ayak, ayaklar da baş gibi. En sonunda kopacak bir fırtına. Fırlatıp atacak dağın ardına. Bilmiyorum varır mısın farkına. Gözümde süzülen kanlı yaş gibi. Ölene dek bitmez çekilen çile. İyi – kötü, yürüyemez el ele. İnsanlar farkında olmasa bile, Bu dünyanın önü, sonu boş gibi. Sabri Koca |
Yüreğine kalemine sağlık
...............................Selamlar