HOŞÇAKAL
HOŞÇAKAL
elimden düşen pembe hayallerimle, ayağıma takılan çakıl taşı umutlarımı alıp atılıyorum yalnızlığımın kollarına. artık hiç bir dal kalmadı tutunacağım. aynalar bile reddediyor, ağlamaktan şişmiş yüzümü yansıtmayı. dinlediğim her şarkı yalnızlığın farklı tonlarını hissettiriyor. hiç biri de zerre kadar sarmıyor yaralarımı. aklımın dallarına yuva kuran ne kadar ukde varsa acımadan kanatıyor tutulmamış sözler karargahını meraklanma ama... hala bıraktığın yerde usulünce kanamaktayım sana. akıllandım fakat... tüm saatlerimi ayrılığa kurdum, bundan böyle ne kendime ne de sana zerre kadar yokum. hoşçakal tüm o bitmek bilmeyen sancılı gecelerimin katili hoşçakal gidip gidip de dönmeyen katli vacip sevgili 02/09/2015 Can ÇALIŞKAN |