Seni çokça yazdım diye kalem usandı benden
İsmin kaldı defterimde, cismin revan oldu yar
Al maziyi senin olsun sil o yazdığın yerden
Benim tadım bugünümdür, dünüm yavan oldu yar

Nedametim yok bilesin , dağ yükü ipek bana
Gönül bir nebzede olsa sende mihman oldu yar
Azmettin ya öldürmeye nasıl söylesem sana
Hem her yanım sağ selamet hemde bi-can oldu yar

Sen fikrinde sebat eyle,sözün heba olmasın
Bende sözün zerresi yok, kelam yalan oldu yar
Ört başını sıkı sıkı aklın bende kalmasın
Yanıp bitti her ne varsa kalan duman oldu yar

Çukurlara gömüverdim o pespaye sevdayı
Gözyaşımla suladıkça elvan elvan oldu yar
Ellerimle hüküm yazdım şu gönlüme revayı
Adı bende saklı kalsın tadı hicran oldu yar

Bendeki ben bende durmaz herdem sende kalırdı
Devran döndü, gitme vakti hayli zaman oldu yar
Gönül senin mabedinde küfrünü ram sanırdı
O mabedin enkazında bu can iman oldu yar

Meramımı dala astım dile getirsin diye
Diyemedi dal kurudu, gül perişan oldu yar
Börtü böcek niyaz etti bu hasret dinsin diye
Garip bülbül ağlar durur gözyaşı kan oldu yar

Bir zamanlar bahtı karam kara sözler söyledi
İlk evvela can otağım yıkık viran oldu yar
Şimdilerde padişahım saraylar bahşeyledi
Azad ettim köleleri hepsi sultan oldu yar

Canda sükut serde rahat sen diye bir yerim yok
Toprağımı geri aldım heryer cihan oldu yar
Derdim tasam aza düştü Haktan yana fikrim çok
Dil sayende dile geldi zikrim sübhan oldu yar

H.AYNACI