Yine Beceremedik…Sadece barış istiyordu çocuk, sahil kıyısına vurmak değil… Gözlerimizi ufka dikip İçinde kısa bir not olan şişenin Sahil kenarında kıyıya vurmasını Beklemeye alışmıştık biz… Sen nereden çıktın? Hiç hesapta yoktun Analar çocuk doğurur sanırdık Denizlerde üstlenmiş şimdilerde doğurmayı Dalgalara vermiş o güzel canını Kumlara teslim etmiş bedenini… Biz susmuşken ebediyen Senin resmin konuşuyor duyabilene Kimi ağlıyor, Kimi isyanlarda, Kimi suçlu arıyor, Bir başkasını suçlamak kolayımıza gidiyor… Kendimizin suçunu kendimizden İnkâr ederken Aklanabilir miyiz sence? Ya da ne kadar sürer Senin için çektiğimiz acı? Senden küçükler, Akranların, Belki senden birkaç yaş büyüklerin de Öldüğünde hissettiklerimiz aynıydı Şimdi sıra sende… Bunca zamanda ne değişti? Senden sonra kim bilir nerede? Can verip vuracak başka bir çocuk yüreğimizin kıyısına Seni bir adım öteleyecek Ağıtlar ona yakılacak Ve Hiçbir şey değişmeyecek Yine beceremedik Affet çocuk… Oysa çok zor değildi istediğin Sadece barış istiyordun, gönül kıyılarımıza vurmak değil… 03.09.2015___________Seher_Yeli Seher Zerrin Ceviz Aktaş |
Kutlarım beğeniyle zevkle okudum.
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim.