Çocukluğum
Elini kolunu sallaya sallaya gitti
Çocukluğum Uzun boyasız saçlarım Kirli suratımda gözyaşlarım Öpülünce geçen , Yada bir yara bandı kadardı acılarım . Saçlarımda babamın elleri Benim elimde ise babamın harçlığı Üzüldüğüm tek şeyse Dibi gelmiş dondurmamın külahı . En iyi çocukluk arkadaşım Ölene kadar sürecek sandığım aşklarım vardı En büyük kavgamsa Bir oyuna alınmamaktı . Kimsenin yakını biz çocukken ölmezdi Yada biz ölümü anlayamazdık En derin acılarımız Karşılık bulmayan kaçamak bakışlardı . Çocukluğumda kalmış meğerse hayatın tadı. Az yaşanmış çocukluğumun varmı ki başka adı . |
ve bu güzel eserini.Gönlün abad olsun.
İlhamın daim,kaleminin mürekkebi bitimsiz
olsun.Sağlıcakla kal,muhabbetle kal ve de hoşça kal.