BİR KÜLFETTİ SENSİZLİK...
Çalıntı yakarışların nezdinde
Bir külfetti sensizlik. Densiz kıvılcımlarda tutuşan Biraz da öfke gizli olsa da. Hanidir etmediğim sitem kalmadı Sinemde dolu dolu Nicedir hissetmediğim bir huşu Belli ki Tanrı hala yanı başımda. Yeminli ve öfkeli sakil varlıkları ile Sığdıramadığım kutulara Ne çok yanık teselli Bir ordan bir buradan toplayıp da Düzene koyamadığım Ne çalı çırpı ne yarısı olmayan bir tutku Sadece hüzün fazlasıyla yüklü Derin bir matem kıble bildiğim Dokunuşlarında kaderin Uzak duramadığım Yakın addeditip göğün derinliklerinde Gizlediğim. Görmezler, sen merak etme: Bilmezler de Ne tek bir söylence Ne derdi tasası garip ömrün Sıdkım sıyrılsa da Vakur ve asil dokunuşları nezdinde Usul usul dolaşırım eksenimde. Ziynet bildiğim tek yadigâr İnan ki devinen şu garip devran Neler saklı olsa da dillerinde Külliyen yalan Varsıl bir hayal olsam da Gerçeğin tek emsali: Pür-nakıl taşarken ta ezelden Konuşlandıramadığım her ne ise Görünmezliğime namzet Tüm çekincem. |
Özlem Demirkaya &*.*&