A M C A L A R..Kara yazmalar örttüler, akıllı başlara / akılsızlar Çirkin bir el yapıştı, masumun etlerine Şehrimde kıyametler koptu; çığlık çığlığa yüreğim Yer duman, gök duman, annemin koynuna sığındım Sarmıyordu şevkâtli kolları, gözleri akıyordu üzerime Et kokuyordu bedeni, salya sümük olmuştu memeleri Saçları iplik iplik bedenime dolandı Kardeşim annemin karnında kaldı O yandı ben yandım Hiroşima yandı Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım Onlarda insandı, bende insandım Dağ olduk çukur bir hendekte / annemi aradım Gözleri açıktı kardeşimin, elleri havada Çullandı üzerimize toprak, en altta kaldım Çocukluğumu boğdular amcalar Bosna’da Gök şafağında kırdılar kollarımı Oyun oynarken, ellerim taşlarda kaldı İp asılı darağacında / iptendi sapanım Masum bir beden paletlere sıvandı Sahneleniyor Filistin’de trajediler Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım Seyircilerde insandı, bende insandım Yüzünü merak etti anamın; peçesini çıkardı Neden bu kadar çokmuş, ülkemin her yanı dağlardı Böğrüme şarapnel girdi, oyuncak sandım Başım seccade de, bağırsağım süngüde kaldı Attılar kesik başımı, anamın kucağına Gözlerim anamın gözlerinde ağladı Ben Afgan’dım, koca koca amcalara düşmandım Çocuğum ben amcalar, ben ne anlarım? Grozni’de mermilere kafa atarım Al satarım bal satarım / kimler aldı Atam Şamil’i anlattılar, masal sandım Enkazda kaldı ayaklarım, bineğim bacımdı Kelbecer, Fuzuli, Şuşa, Azerbeycan’ımdı Hocalı tarih boyu dinmeyecek sancımdı Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım Onlarda insandı, bende insandım Nerde ellerim? Nerde bedenim? ! ! ! Nerde Nerde! ! ! Benim mezarım Bağdat’da, Telafer’de Ortadoğu’da bir yanım Milyon çocuk oyun oynadı, ip atladı Ruhum misafirleriydi, bende oynadım Tüm insanlık ortamızda patladı Dünyanın dört bucağına savruldum Kan çanağı yatağım; Kanlı süngüler siliyor kundağım. Beşiğimde mermiler salladılar, Dünya’ya dağılan gözlerimle ağlarım Göz yaşlarımı avuçlarıma topladım Dokunmayın amcalar, dokunmayın göz yaşlarıma Göz yaşlarımla özgür kuşları sularım Vahşet’in ortasında kaldım, insanlığımdan utandım. Yetmedi idrağım, çocukdum anlamadım Onlarda insandı, bende insandım Yunus Karaçöp yudumyunus 03 08 2007 |
Hocam şiirinizi okuyunca bir anda Türk ve müslüman coğrafyası geldi gözümün önüne nerede sıkıntı yokki
sanki hepsinin ipide pamuk ipliğinden birinin derdi bitmeden diğeri hasıl oluyor
batının israili birinci dünya harbi ile onları müslüman topraklarına ağırlıkta yerleştirildikleri gün sırtımızdan HANÇERLENDİK bunun tarih olarak ilerisi var elbette ama hançerlenişimizE NOKTA birinci dünya harbinde konulmuştur
ikinci dünya harbi ilede yahudilerin batı himayesinde bir devlet olduğunu bilmeyen yoktur.Türkiye cumhuriyeti olarak tanıyanlardan biriside bizim devletimizdi
dünyadaki para zirkilasyonu silah faprikaları medya aklınıza ne geliyorsa ticari konuda bunlar elinde tutuyor yahudiler ve israilin yaptıklarını kınayan ülkelerede aba altından birileri sopa gösteriyor
işte ermennistan Hocalı katliamını yaptı batılılardan hangisi bunlara katliam yaptınız dedi
işte iç karışıklık başladı milli birlik adı altında ermenistanda sınırdaki Azrbeycan askerlerine kasıtlı olarak kurşun sıktılar öldürdüler kaç devlet kınadı birde başımızdaki enteller kıraldan kıralcı KADINLAR GÜNÜN DE ŞEHİT ANALARININ GÖZLERİNİN İÇİNE BAKA BAKA ÇAKAL TALABANİYİ GETİRDİLER
hangi batılı devlet gıkını çıkardı bizi yönetenler ehli vatan olmadıkca Karabağ kerkük kıprıs trakya güneydoğu problemlerimizi bitirmezler onlara onların dilinden cevap vermek gerekiyor.
güzel şiirinizle bu geceyarısı yüreğimi dağladınız
ama gerçekleri nakış nakış işlemişsiniz
Kaleminiz daim olsun
Selam ve saygılarımla ozan fedai