Alıcısı Olmayan AşkAşktan alacaklıydık en çok O yüzden, Kaldırımlara yaydık ihtiraslarımız kokan satırları Kim ne bilsindi senin ayak parmaklarının Vücudumda nasıl güzelleştiğini? Kim ne bilsindi aynı bardaktan içilen suyun Midemizde ayrı yollar çizdiğini? Kim ne bilsindi seni? Kim ne bilsindi beni? Sol yanağındaki ‘ben’ide anlatamadım şiirlerde Yüreğinde kıvrılıp uyuyan ‘ben’ide… Her aşk kendi surunu üflerken Biz soğuk matbaa baskılarına emanet ettik Tüm bildiklerimizi Aşktan ne alamadıysak Onu yaydık ikinci sınıf kuşe kâğıtlara, Şiire batırdık Çiğ mürekkep damlalarını İnsan yüzlerinde içtik Satmayan inançlarımızı… Ama kim ne bilsindi seni Kim ne bilsindi benim seni ne deli sevdiğimi? Bir poşetin üzerinde alıcı arıyordu kendine hayatlarımız Umut bozduruyorduk hayat bankasından Her hayal kırıklığında Yoktu cebimizde beş kuruş paramız… Aş derdinden değil Aşk derdinden bekledik o gün akşama kadar Satmadı… Bükme boynunu, Aşktan alacaklıyız… Elif SEZGİN |
hem de aslının on katı fiyatıyla... bir gün aç kallıp aşka, önce herkes bu şiiri okusun,
sonra koşsun aşka...
tebrikler
saygı ile kalın