çocuk.. (.oğluma ) ARİF ERDEM BÜLBÜLçocuk seni 10 yaşında mahkum ettiler kendi düşüncelerine kendi nefretlerine ,kinlerine seni 10 yaşında yetim bıraktılar. kolun kanadın kırıp hayatın dikenli yollarına attılar... babasız bıraktılar..... Seni karanlığa mahkum ettiler! Ey kanadı kırık yavrum! Bir kalleşin kahpe oyunu ile yıkıldı bütün umutların... öğretmensiz kalemsiz kitapsız bıraktılar seni.. Savaşın ortasında komutansız bıraktılar seni.. Yokluğu ne kadar ağır gelecek şu omuzlarına.babasız yaşamın... Hep sessiz ağlayan, suskun .. hüzünle dolacak.şimşekler çakacak. yüreğinde..... .günün birinde yürekte sevdaların hayata kavgaların olacak .. Burkulma ..yağmurla çelik leş... acılarla olgunlaş..Sadece kendin ol Dost bildiklerini iyi seç Maskelerdeki iyi niyetli kareler kandırmasın seni onlara nasip olmayan bir şerefin var. duaların var avuç içlerinde Utanma! Haya, arlanma, edebin adın var..arif .erdem.. babası ölünce büyür çocuk.. çabuk büyü çocuk çabuk büyü Sen Umutsun Büyü Çocuk Kavganı Kuşan Her tümsek ve çukurlar düşmek için değildir Hiç tökezleme Adımlarını daha büyük at çabuk büyü çocuk çabuk büyü Sen Umutsun Büyü Çocuk Gel Yarınlara yılmaz bülbül..( faydalandiğm kelimeler mevcut ) |
Allahım acısını göstermesin....
Kutlarım...
....................... Saygı ve selamlar...