KARANLIKTA YAZABİLİYORUM ANNE !
…..
yine de uyanıyor işte her sabah şehirler çünkü onlar hep birilerinin sevgilisidirler. ….. param parçayız tek parça zırhımızda ölüm evrende ne kadar küçük bir detaysa yaşamak o kadar koca bir yalandır insana. ….. o asi devrimci kız vuruldu zamanın bilge kurşunuyla şimdi ellerim seni anımsadığım gibi pamuk pamuk çocuklarıma. aynanda yüzün yok tarağınla açıyorum kalanımı ve artık karanlıkta yazabiliyorum anne ! |