Hep Yok(uş) OLdu...!
Hep Yok(uş) OLdu Umudun YoLLarı...
İfadesi aLınıyor; Gayri Meşru SöyLemLerime, Gayri İhtiyari TanıkLık eDen UmutLarımın. Ve Aynı sebebten GözLem Altında TutuLuyor Aşk’a Dair CümLeLerim. Güncemden SöküLüp ALınaLı Beri SesLi harfLerim;SessizLikteyim.! Esaret KokuLu Diyarımda, Her Şafak Bir Yaprak Geriye ALınıyor TakvimLer. ZamansızLığımın İnce HastaLık OLan YaraLarı Kanıyor DuvarLarımda, Ne yazsam susacakLarı Bitmek BİLmiyor, KağıtLarı ZehirLemekten Hüküm giymiş, SabıkaLı KaLemimin, KaLemim ELimde Şimdi... Bir TürLü sÖyLeyemedikLerim, Arkamdan AğLadı hep, Oysa uzun CümLeLer Kurardım Bağıra Çağıra, Uzun CümLelerim TeL Örgülerde KısaLdı, Şimdi; İçimdeki en MiLitan DuyguLarımı ayakLandırsam, Bu sevda ÖLümLerden KurtuLur mu? Bu Devâsa YıkımLardan MutLu YarınLar Çıkar mı? DiLine Biber SürüLmüş TürküLerimden, Hep acı NotaLar Yazdım SayfaLara, ZuLumLerden Öfke Birikti İsyanıma, ÇıkmazLara Girdim, Hep Yok(uş) OLdu Umudun yoLLarı, Çıkamadık...!!! |