SEVDA GÖLÜŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şair, olmayanı görendir.Bu resme bakarak yazılmış bir şiirdir.Orta da ne kuğu var, nede kuşlar, ne bahar var nede arılar,Ne kızıl ufuklar, ne kızıllaşan bulutlar, nede gün batımı, çam ağacına yaslanmış, huzuru dinleyen bir adam.
İşte olması gereken bu. Şaiir kurguladığını yansıtır şiirde.Şairin aşk şiiri yazması için illa ki bir güzele aşık olmasına gerek yoktur.O duygular zaten şaiirde vardır. Bunu ustalıkla, birazda süsleyerek, kağıt üzerine aktarabilmektir hüner. Tüm gönül dostlarına, selam ve saygılarımı gönderiyorum.Sağlıcakla efendim
Ayın şavkı sularda, ne de güzel duruyor
Raksı var bir kuğunun, aşkını serenatta Aşk’a tutsak bu kalbim, bak nasılda vuruyor Sırıl sıklam aşığım, tarihler bunu notta Maviye çalan rengi, gölü suyla süslemiş Bir yanı orman kaplı, sırtın dağa yaslamış Musikinin çeşnisi, türkülerle beslemiş Bana katılıyorlar, bütün kuşlar biatta Suya aksi vururken, büyülüyor koca dağ Balıkçılar seherde çekiyorlar gölde ağ Atalarım gibi ben, kursa idim bir otağ Sunulan bu güzellik, aşk ile aynı tatta Kıyısında saz, kamış, ördeklere barınak Ovaya inen bu su, kos kocaman bir sunak Bu koca gölün şekli, doğal, güzel bir çanak Çiçekler de boy atmış, arılar imalatta Dinliyorken huzuru, koca çama yaslandım Oksijeni doldurup, birazcıkta hislendim Gözlerimi kapadım, aşk gölünde ıslandım Kartalların yuvası, dağda ve en son katta Yine orda izledim, güneşin batışını Kızıl ufuk söylüyor, bir günün yitişini Muhteşem bir koroyla, kuşların ötüşünü Duydum vede anladım, her ses Hâkkı naatta En güzel duyguları, tadar vede yaşarsın Bulunca cananını, mutluluğa koşarsın Lüzumsuz olanlara, kendin bile şaşarsın Burada şu gönlünü, uyandırma, uyutta Sadık DAĞDEVİREN Aşık Lüzumsuz |