sessiz s
sızı siner
Sessiz bir seda korkar aç topraktan gece de olsa korkma geç topraktan ışığını bana saç topraktan sana ışık vermekten korkmaz vatan Elimizde bir mevzi gizli göz göz dirilir yokuştan neferler sızı siner bu yangında dirilir bu söz sızı diner bu toprakta verilir bu söz Dilimizde menekşeler yıllanmış artık bekleme sevgili o çiçek cebimde katık biz güneşe mavzer değil tohum saçtık en karanlıkta yine güneşe açtık Elimizde mutlu sözler uçardı kelebek kelebek yürek delik deşik her yer köstebek ve ağlayan gözlerinde masum bir bebek elimizden uçardı hayali kalırdı tek. Arıyorduk hiç durmadan ardımızda boz bulanık sular karanlık oldu kararmış suda uykular karanlıkta kaldı yürekteki korkular karardı gözlerinde güneş çünkü ağlıyordu çaresiz bir eş |