TOPRAĞINA ALDANDIM
Sürgün ellerime yollar dökülür pul pul
Anlamadım düştükçe yola Taşlı kimsesiz yollardan geçtim Avundum varlığına Bir kez arkama bile bakmadım Ve hiç gözyaşı dökmedim Ellerime hep yapraklar döküldü sere serpe Anlamadım bu yaşın içinde Toprağına bakıp yeşil gördüm Hiçbir durağında durmadan Aldanmışım bozkır gönlümün hasretine Rüzgara boynumu eğmıişim Derinlerde yeniliğinle güldüm Bil bunu çok üzüldüm Satırlarıma katran döktün Kökümü kökünden söktün Dilime hiç iyi söz alıştırmadım İyilik ilham değil üzüntü benim adım Kaybolmasın diye gökyüzüne bakıp Kurumasın diye satırlara akıp Hayallerde bir kibrit çakıp Ve her gece kendi gönlümü yakıp Kendimi sevmeye aldandım |