ŞİMDİ PİŞMAN MIYIZBiz kendimiz İz bırakmadık mı gökyüzüne Mektup diye ilk öpüşlerimizi Gri denizlerde doğan yalnızlıklarda Gençlik umuduyla yuvarlanan dalgalarımızla İlk giden biz miydik aslında yalnızlıklara İçimizi yakan aşk gemisiydi o umutlara Güneşin doğuşuyla uyandık tatlı uykulardan Yüceldik dağların sırtını saran ufuklara O yorgun bulutsu gözlerimizle dinlendik Kaydık denizin üzerinden şimale doğru Yine sessizce ikili yalnızlıklara Hayat denen derin uçurumlara Şimdi pişman mıyız Behçet Bük 991/21.8.2015 |
Yüreğin kalemin var olsun
-...............................Saygılar selamlar