BENİM GENÇLİĞİMGençliğimde yar peşinde koşmadım, Hep rahle-i tedrisata gittim ben... Çizmeden hiç yukarıya aşmadım; Koyun, kuzu, inek, dana güttüm ben... Bahar geldi, papatyayla şad oldum! Yazın söğüt gölgesinden tat aldım... Yonca derdim, düven sürdüm, ot yoldum; Tarlalarda ekin, nohut üttüm ben... Gençlik işte, kırpmadım hiç gözümü! Yaşamadım baharımı, güzümü... Cenab-ı Hak, karartmadı yüzümü; Bir hırkayla, bir lokmaya fittim ben... İstanbul’da hendeseden ders aldım! Musikinin ustasından kurs aldım... Özden verdim, sanmayın ki burs aldım; Gurbet elde hasret olup tüttüm ben... İlke, ülkü derken düştüm yollara! Nasihatim oldu komşu illere... Biraz erken vakit düştüm dillere; Horoz oldum hep zamansız öttüm ben... Halk içine girdiğimde diriydim! Yalanım yok, her sözümün eriydim! Korku bilmez, gözü kara biriydim; Kendimi hep tehlikeye attım ben... Hayatımın en müstesna yılları; Estirmedim, başta kavak yelleri... Yorgun düştüm yürümekten yolları; Yitti mecal, tükendim de bittim ben... Karaman-2015/08 |
sevmiş, sevilmiş
delice delikanlı gibi yaşamış bir gencin şiir bu
kaleminiz susmasın üstad..