SANMA Kİ BİTTİ
Bir damla gözyaşıydın,
Damlayıp yok oldun. Bir nefes soluk gibi, Karıştın ozon tabakasına. Kaldırıp başımı bakamam, Boynum yorulmasın diye. Bazan düşlerdik ya.., Düşmelerin iziymiş onlar. Sazın teline takılır notalar, Çare etmez koyduğun noktalar. Bam teli kopmuştur artık, Mızrap,tezene kar etmez, Notalar dağılır etrafa, Fırtına önünde toz duman. Hani hiçbir şey yapmak istemezsin ya bazan, Hani konuşmak gelmez ya iç sıkıntısından, Yorgun hissedersin ya kendini kimi zaman, Hayat bitti sanırsın,ama bitmemiştir,bitmemiştir. 31.07.2015 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’ |