Yanarım ağlarım ben bu gidene
Bir daha geriye dönmez bilirim
Bir haldir ki gözyaşımı çağlatır
Daha da adımı anmaz bilirim

Ben bilirim bugününü dününü
Bir giden geriye dönmez yönünü
Kim kesecek feryadımı ünümü
Gönül yanar durur sönmez bilirim

Yalan oldu gitti medet umduğum
O asu boyuna kurban olduğum
Can havliyle tar içinde bulduğum
Şu gamlı halime kanmaz bilirim

Hasret çöker can cesetten çekilir
Kırılır kollarım belim bükülür
Gözlerimden kanlı yaşlar dökülür
Kıyamete kadar dinmez bilirim

Kurtulmuyor başım borandan kardan
Uzakta kalalı o güzel yardan
Tutuşur bu gönlüm nale-i zardan
Sürdüğüme ömür denmez bilirim

Güller açmaz oldu ömrüm bağında
Çerağım kül oldu aşk ocağında
Bu zamanda böyle genci çağında
Kimse Emrah gibi yanmaz bilirim

28 Mayıs 2015 Perşembe