Bir hatun uğruna 20...


Bir güzele gönül verdim vereli
Nedendir hiç yüzüm gülmedi benim
Eşiğine yüzüm sürdüm süreli
Yüzünü yüzüme dönmedi benim

Serseri gezerken rastladım yara
Evvelce bilmezdim uğradım zara
Açtı yüreğimde bin türlü yara
El vurup yaramı sarmadı benim

Güzeli gördüğüm değildi yazın
Bir vakt-i kış mıydı yoksa ki güzün
Hayranı olmuştum o mahi yüzün
Sevdalı halimi bilmedi benim

Evvel beni bir ateşe kardılar
Eritip sinemi örse vurdular
Vura vura kabuğumu kırdılar
Şemalim Mecnun’a saymalı benim

O hüsn-ü cemale eyledim nazar
Bakışı gülüşü bağrımı ezer
Gönül sevdiğini okuyup yazar
Sırrımda gerçeğim bulmalı benim

Yar aşkından deli gönlüm meyhane
Tutuştu kül oldu canda canhane
Kah ayık gezerim kahi mestane
Kadehim canandan dolmalı benim

Yolumu ararken yollar içinde
O güzele düştüm kullar içinde
Gezer dolaşırım çullar içinde
Sırtımdan atlası atalı benim

O nazlı güzelin kara kaşları
Sırda sırdır bilinmiyor işleri
Güneşi kör eden o bakışları
Ne hale kaldığım bilmeli benim

Ruz-u şeb durmadan severim yari
Ol Kadir Mevla’dan dilerim yari
Belki de serencam alırım yari
Gönlümü umuda sarmalı benim

Geçip giden gün mü ay mıdır canan
Karadır kaşların yay mıdır canan
O güzel cemalin ay mıdır canan
Aldı gözlerimi vermedi benim

Gün oldu cananı düşümde gördüm
Açıp kollarımı sineme sardım
Sıtk-ı cana gelip sualim sordum
Soruma bir cevap bulmalı benim

Bir baktım da yanakları allandı
Salındı da kevn-ü mekan sallandı
Konuştukça dudakları ballandı
Azrail canımı almalı benim

Cananın bağında gezdim dolaştım
Bir zamanda halden hale bulaştım
Şimdi geldim bir çıkmaza ulaştım
Gönlüme teselli vermeli benim

Aşığın halinden aşıklar anlar
Oturur gönlünün sesini dinler
Karardıkça kararmışım bu demler
O güzel söndürdü narımı benim

Dünyaya gelirken baştan incindim
Yaz bahardan güzden kıştan incindim
Güzelin ettiği işten incindim
Kimseler gönlümü almadı benim

Sarardı sinemde sevda bağlarım
Eridi döküldü canda yağlarım
Yakup gibi gece gündüz ağlarım
Akan gözyaşımı silmeli benim

Yad mı gezer o cananın bağında
Ne kor tüter ateşinde yağında
Pervaneler gibi aşk ocağında
Nedendir talihim dönmedi benim

Sorgu sual m’olur özden yanana
Pervaneler gibi daim dönene
Eremedim gitti sırr-ı canana
Ağlayıp halime yanmalı benim

Çok yoruldum artık dizlerim tutmaz
Boğazım bu büyük lokmayı yutmaz
Söndü ya ateşim dumanım tütmez
O güzel savurdu külümü benim

Bu halleri bilmem neye yorayım
Kime gidip dermanımı sorayım
Şimdi başım hangi taşa vurayım
Derdime bir derman olmalı benim

Bahçemizde güllerimiz solsa da
Gözümüze kanlı yaşlar dolsa da
Yüreğimiz pare pare olsa da
Gönlüm bu sevdadan yılmalı benim

Şimdi gözü bu gerçeğe açmalı
Ayrılık donunu cana biçmeli
Vakit tamam buralardan göçmeli
Arayıp yolumu bulmalı benim

Yine de umudum kesmem Allah’tan
Ne kadar cevretse küsmem Allah’tan
Söylerim sesimi kısmam Allah’tan
Artık dediğimi duymalı benim

İşte ey erenler halim böyledir
Ne düşmüşse paya elbet öyledir
O canandır beni böyle söyletir
Halime bir nazar kılmalı benim

Ölür isem canan bulsun izimi
Biçedursun kefenimi bezimi
Mendiliyle örtsün solgun yüzümü
Bir zaman başımda durmalı benim

Gel gönül kendini verme kem raha
Uğrasa da sinen kanlı temraha
Ne çare böylesi düşmüş Emrah’a
O güzel halimi bilmedi benim

25 Temmuz 2012-Çarşamba